Burgermilities Ethiopia willen de wapens nog niet neerleggen

Dat geldt ook voor een ander lid van de burgermilities, hij is eigenlijk timmerman. Hij werd gedwongen om mee te doen aan de oorlog, zegt hij, omdat de TPLF- rebeln Amhaarse vrouwen hebben verkracht, ziekenhuizen en scholen hebben geplunderd en burgers hebben gedood.

Hetzelfde hoorde ik negen maanden geleden in Tigray, waar juist Tigreeërs slachtoffer zijn geworden van geweld door het Ethiopische leger, troepen uit buurland Eritrea en milities uit Amhara. Ook daar zijn mensenrechtenschendingen gepleegd en motivateert woede over die gebeurtenissen vooral jonge mannen en vrouwen om mee te vechten, maar dan aan de kant van de rebellen. Zo zwelt de oorlog aan en ontstaat er een cyclus van geweld.

Veel propaganda

Deels hebben de burgermilities die aan regeringszijde vechten ook een eigen agenda. Ze hebben het vooral over de Amhaarse strijd tegen Tigray en niet zozeer over de Ethiopische. Want de regio Amhara heeft nog een eigen appeltje te schillen met Tigray. Zo zijn de twee deelstaten het niet eens over waar de grens loopt tussen de twee regio’s.

Eerder zei een lid van het Amhaarse regionale parliament tegen Africa Report dat de mislukte poging van de regering vorig jaar om de opmars van het TPLF in Amhara snel te stoppen, ook geleid heeft tot wantrouwen jegens de centrale regering. “Een van de lessen die we hebben geleerd is dat we niet van external partijen op aan kunnen,” zei de politicus, doelend op het Ethiopische leger.